Rabu, 26 November 2008

Anugrah


MengenalMu adalah Anugrah

MengagumiMu adalah Kebanggaan Buah Hatiku…

BersamaMu adalah Hal yang Terindah dalam HidupKu..

Namun…

MenyayangiMu adalah Sebuah Teka – Teki

Yang Aku Tak Pernah Tau

Mengapa Aku MenyayangiMu…

MUNAJAT CINTA


Aku Coba MemahamiMu…

Tapi Kau Terlalu Sulit Ku Pahami…

Aku Coba MengartikanMu…

Namun Kau Terlalu Rumit untuk Ku Mengerti…


Aku Coba Mengejarmu…

Tapi Kau Terlalu Jauh untuk Ku Kejar…

Aku Coba MeninggikanMu…

Tapi Kau Terlalu Tinggi untuk Ku Tinggikan…


Aku Coba MenghilangkanMu…

Namun Kau Begitu Nyata…

Kau Indah.,.

Kau Agung.,.

Kau Sempurna.,.


Walau Ku tau.. Hanya Tuhanlah Yang Sempurna!!

Dan, Aku!!

Aku Tak Tau Apa Aku ini,.

Aku Tak Tau.. Kata Apa yang Pantas untuk Aku ini..

Yang Aku tau..

Aku Terus Menghilang Tanpa Kata.

“ CINTA ”

Bagiku Kau adalah “Cinta”

Namun Ku tak Tau Apa itu “Cinta” ?

Yang Ku tau… Aku Ingin Hidup dengan “Cinta”

Aku Ingin Menghabiskan Sisa Nafasku dengan “Cinta”

Ada Orang yang Rela Mati Demi Negara dan Agamanya

Tapi Aku Ingin Mati disampingMu “Cinta”

Ada Orang yang Menghabiskan Waktunya Berziarah ke Makkah,.

Tapi Aku Ingin Menghabiskan WaktuKu Hanya denganMu “Cinta”

BersamaMu…. Selamanya… “Cinta”